Liam

Polecam:

,, Ja już dłużej nie potrafię, nie potrafię tak żyć, żyć z świadomością, że ktoś przeze mnie cierpi..
Gdybym tego nie zrobiła, poczucie winy do końca uwierało by mnie w środku. Jesteś dla mnie najważniejszy na świecie i jedyne czego pragnę to Twojego dobra - pamiętaj.
Czytając to nie wiesz co mam na myśli, spokojnie już tłumaczę..
Słyszałam Twoją rozmowę z Paulem, wiem o tej ważnej trasie, wiem również że musisz wybrać pomiędzy mną a karierą, nie chcę żebyś zawiódł fanów, dlatego piszę ten list, abyś wiedział, że robię to dla ciebie, ułatwiłam ci decyzję, odchodzę, nie szukaj mnie, zapomnij o mnie, żyj tak jak kiedyś.. zanim się poznaliśmy, zespół to to o czym marzyłeś a ja nie mogę zrujnować twoich marzeń, za bardzo Cię kocham.
Przepraszam . Twoja [T.I] .xx '' - łza z policzka spłynęła ci na papier, najgorsza chwila w twoim życiu, nie chcesz odchodzić, to z nim planowałaś swoją przyszłość, ale tym samym kochasz go na tyle, że chcesz aby był szczęśliwy, nawet twoim kosztem. O mnie zapomni, znajdzie sobie kogoś, ale nadal będzie piosenkarzem - pomyślałaś .
Wzięłaś swoje walizki, rzuciłaś ostatnie spojrzenie na wasze wspólne zdjęcie i wyszłaś,  próbowałaś złapać taksówkę, jednak żadna się nie zatrzymywała, bałaś się, że nie zdążysz zanim Liam odczyta twój list, na całe szczęście zatrzymała się..
- na lotnisko - powiedziałaś pośpiesznie do kierowcy
- oczywiście - odparł .
Jadąc na lotnisko wpatrywałaś się w szybę, padał deszcz, pogoda była pochmurna, zawsze w takie dni siedziałaś na kanapie wtulona w ramiona swojego ukochanego, teraz siedzisz w taksówce i już nigdy go nie zobaczysz bo cholerny menażer stawia takie warunki, łzy napłynęły ci do oczu.
Wyjęłaś telefon, aby sprawdzić godzinę, akurat dzwonił Liam, przestraszyłaś się bo to może oznaczać, że wrócił już do domu. Jednak postanawiasz odebrać.
- [T.I] gdzie ty jesteś ?! - krzyczy ci do słuchawki .Ścisk w gardle po jego słowach pozwala ci tylko wymusisz cichutke
- przepraszam - rozłączasz się .
- szybciej, niech pan jedzie szybciej - pośpieszasz kierowcę.
Po dotarciu na miejsce wyjmujesz z walizki bilet do Polski zakupiony wcześniej, jesteś już na schodkach po których wejdziesz do samolotu.
- {t.i} !!!- słyszysz zza siebie, odwracasz się i widzisz Liama biegnącego w twoją stronę, jesteś w szoku, ale postanawiasz wsiąść do samolotu.
Jesteś z siebie dumna, że nie zmieniłaś zdania.
Patrzysz w okienko, wszystko się oddala, ludzie zaczynają wyglądać jak mrówki a samochody jak resoraki.
Odwracasz się i doznajesz szoku, obok ciebie stoi Liam, jesteś zakłopotana.
- Jak mogłaś ? - dosiada się i patrzy na ciebie wzrokiem pełnym żalu
- Liam! Co ty tu robisz ? - pytasz z niedowierzaniem
- Zawsze miałem przy sobie bilet do twojej ojczyzny, nigdy nie wiadomo co ci przyjdzie do głowy - mówi nie odrywając od ciebie wzroku.
-Nie mogę pozwolić żebyś odszedł z zespołu, proszę jak dolecimy na miejsce to się zawrócisz.. - mówisz z opuszczoną głową
- nie ma takiej opcji, albo razem wrócimy, albo razem zostaniemy w Polsce - mówi po czym delikatnie podtrzymuje twój podbródek, że nie masz wyjścia i twoje oczy mogą być skierowane tylko w jego brązowe tęczówki.
- A co z trasą? - pytasz
- Pogadam z Paulem, namówię go. A co ci odbiło żeby coś takiego robić ?!
Jesteś pieprzoną egoistką! Ale kocham cię tak bardzo, że, że nie potrafiłbym bez ciebie żyć, obiecaj że więcej czegoś takiego nie zrobisz - mówi z łzami w oczach
- obiecuję - odpowiadasz po czym wasze wargi się złączają.
Pierwsze westchnienie miłości to ostanie wejrzenie rozumu...


Przepraszam, że tyle czasu moc nie dodawałam, ale nie mogłam z powodu, że nie miałam pomysłu na imagina. 
Tego zaliczam do tych niezbyt udanych . 
Ale proszę jeśli czytasz to skomentuj. 
To dla mnie bardzo ważne < 3